سافت فورک در کریپتوکارنسی نوعی ارتقاء پروتکل است که با عقب‌نشینی سازگار است، به این معنی که برای ادامه استفاده از شبکه، نیازی به ارتقاء نرم‌افزار خود به آخرین نسخه از طرف همه شرکت‌کنندگان در شبکه نیست.
سافت فورک با ایجاد تغییراتی در قوانین مکانیزم اجماع ارزهای دیجیتال، مانند قوانین حاکم بر اعتبار تراکنش ها و ایجاد بلوک های جدید، اجرا می شود. هنگامی که یک سافت فورک پیاده سازی می شود، شبکه به طور معمول برای کاربرانی که نرم افزار خود را ارتقا نداده اند به کار خود ادامه می دهد، اما قوانین جدید برای کاربرانی که ارتقاء داده اند اعمال می شود.
مزیت اصلی سافت فورک این است که امکان ارتقای تدریجی شبکه را فراهم می کند و خطر انشعاب یا اختلال شبکه را کاهش می دهد. همچنین به طیف وسیع تری از کاربران اجازه می دهد تا در شبکه شرکت کنند، زیرا آنها نیازی به ارتقاء نرم افزار خود به آخرین نسخه ندارند.
با این حال، سافت فورک ها همچنین می توانند مشکلات سازگاری را ایجاد کنند و برای کاربرانی که نسخه های مختلف نرم افزار را اجرا می کنند، سردرگمی ایجاد کنند. در برخی موارد، سافت فورک‌ها همچنین ممکن است منجر به شبکه کمتر ایمن شوند، زیرا قوانین جدید ممکن است سخت‌گیری کمتری داشته باشند یا آسیب‌پذیری‌های جدیدی ایجاد کنند.
مهم است که قبل از شرکت در یک شبکه ارز دیجیتال، اهداف و پیامدهای خاص هر سافت فورک پیشنهادی را به طور کامل تحقیق و درک کنید، زیرا نتیجه می تواند تأثیرات قابل توجهی بر امنیت و ثبات شبکه داشته باشد.
